Ciecz nienewtonowska
Ciecz nienewtonowska to substancja, której lepkość zmienia się w zależności od działającej siły. Nazwa cieczy wzięła się z faktu, iż przeczy ona prawom Newtona,
który to założył, że wszystkie ciecze posiadają takie same właściwości. W odróżnieniu od cieczy newtonowskich, takich jak woda, ciecz nienewtonowska nie ma stałej lepkości. Przykładem cieczy nienewtonowskiej jest mieszanka wody i skrobi kukurydzianej lub ziemniaczanej. Kiedy na taką ciecz działa się dużą siłą, np. uderzając ją, staje się ona twarda, a gdy siła jest mała, pozostaje płynna. Dzieje się tak dlatego, że cząsteczki cieczy nienewtonowskiej tworzą struktury opierające się szybkim deformacjom. Działanie cieczy nienewtonowskiej ma szerokie zastosowanie w przemyśle, nauce i rozrywce. W kamizelkach kuloodpornych używa się cieczy nienewtonowskich, ponieważ twardnieją pod wpływem nagłego uderzenia, absorbując energię. Również w przemyśle spożywczym takie ciecze są wykorzystywane, np. w produkcji keczupu, którego lepkość zmienia się pod wpływem potrząsania. Ciecze nienewtonowskie stosuje się też w smarach i farbach, gdzie ich właściwości pozwalają na łatwe aplikowanie, a następnie stabilizację. W sportach ekstremalnych wykorzystuje się specjalne ochraniacze z cieczy nienewtonowskiej, które stają się sztywne w momencie uderzenia, chroniąc ciało. W medycynie te substancje mogą znaleźć zastosowanie w implantach, które reagują na nacisk. Ciecz nienewtonowska fascynuje naukowców i artystów, którzy używają jej w instalacjach i pokazach.
Można poczytać o badaniach na m.in. stronie https://www.gov.pl/web/ncbr/zastosowanie-cieczy-nienewtonowskich-w-ukladach-absorbujacych-energie
